لبخند تلخ

 

بر دلت می نشینی

   پنجره دلت را می گشایی

نگاه می کنی

  به همه چیز

    به همه جا

      به همه کس

اگر نَگِریی

  کاری نکرده ای

اگر بِگِریی

  دلت را شکسته ای

بر سر دوراهی گریستن و نَگریستن 

   می خندی !

      و چه انتخاب مسخره ای

با خنده

  دلت را خوش می کنی

اما چیز دیگری می بینی

  جمعیت را می بینی

    و به آنها می خندی

آنها که

  با سرهاشان راه می روند

    و با پاهاشان فکر می کنند !

چه لبخند دردناکی

چه لبخند سوزناکی

آیا می بینی ؟؟

  دیدن با ریا

    ندیدن است

تق تق !

   صدایی آمد

پنجره دلت بسته شد

   دیگر حتی

                 نمی بینی !

 

3 آذر 1384

وفا ـ ساری

 

سلام

   با کسب اجازه از اهالی شعر و ادب ، آغاز می کنم فعالیت مجازی خود را از امروز شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۸۶ ، با این امید که با کمک و یاری دوستان بتوانم قدمی در راه ارتقاء سطح شعری خود بردارم .

   راستش خیلی وقت بود می خواستم وبلاگی بزنم ، دیشب که با دوست خیالبافم گپ می زدم ، تصمیم گرفتم که شروع کنم .

                                                              یاحق